Begrazing is niet meer weg te denken uit de natuur. Dit natuurlijke proces maakt onlosmakelijk deel uit van een volwaardige ecosysteem. Vele natuurontwikkelingsprojecten hebben inmiddels bewezen dat grazers een belangrijke bijdrage leveren aan het herstel van natuurgebieden.
Natuurlijke begrazing stelt hoge eisen aan grazers. Dieren lopen het hele jaar buiten, worden niet bijgevoerd en moeten zichzelf dus kunnen redden. Veel paarden en runderen kunnen dit niet meer. Vandaar dat we in veel natuurgebieden Schotse Hooglanders, Gallowayrunderen of Koniks zien.
Op diverse plekken in het Kempen~Broek lopen tegenwoordig gemengde kuddes primitieve runderrassen uit heel Europa. Door kruising van deze primitieve rassen wil men een volledig zelfredzaam rund terugfokken, dat zo nauw mogelijk aansluit bij wat het oerrund ooit was.
Het is belangrijk om de dieren met rust te laten. Het moeten wilde dieren blijven. Bijvoederen mag dus helemaal niet! Alleen in extreme situaties worden de dieren bijgevoederd door de bevoegde natuurbeheerders.
Daarom enkele belangrijke stelregels bij het betreden van natuurgebieden met grote grazers:
- niet aaien
- niet voederen
- hou afstand
- kudde niet doorkruisen
- honden aan de leiband
